စာေရးဆရာ ႏွင့္ သူခိုး

စာေရးဆရာ ႏွင့္ သူခိုးေရွးတုန္းက ငရဲျပည္က ယမမင္းႀကီး ေရွ ့သို ့ စာေရးဆရာ တစ္ဦးႏွင့္ သူခိုးတစ္ေယာက္ တစ္ျပိဳင္နက္ ေရာက္လာႀကတယ္။ စာေရးဆရာ ဆိုသူဟာ ငရဲျပည္မေရာက္မီ လူ ့ ျပည္မွာတုန္းက အလြန္နာမည္ႀကီး ထင္ေပၚေက်ာ္ႀကားတဲ့ စာေရးဆရာတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူခိုးဆိုသူကေတာ့ အလစ္သုတ္ ေဖာက္ထြင္းသူခိုး လမ္းဓားျပလုပ္ ဆိုတဲ ့ အဆိုးမွန္သမ်ွ အကုန္လုပ္လာတဲ ့လူပါ။သူတို ့ႏွစ္ေယာက္ ယမမင္းႀကီး ထံေမွာက္မွာ အစစ္အေဆးခံျပီးေတာ့ ျပစ္ဒါဏ္အသီးသီး ခ်မွတ္ခံႀကရပါတယ္။ ငရဲသားေတြက ငရဲအုိးႀကီးႏွစ္လံုးထဲမွာ တစ္ေယာက္စီထည့္ျပီး ဒယ္အုိး ေအာက္မွာ ငရဲမီးေတြ ဖိုေပးလုိက္တယ္။ သူခိုးရဲ ့ ဒယ္အုိးေအာက္က ငရဲမီးေတြဟာ ၊ မီးေတာက္မီးလ်ွံေတြ ဟိန္းေနျပီး ငရဲခန္းမႀကီးရဲ ့ ေက်ာက္သားအမုိးႀကီးေတာင္ တဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ လာတဲ့အထိ ပူျပင္းတယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။ အဲ ... စာေရးဆရာရဲ ့ ဒယ္အုိးေအာက္က်ေတာ့ ငရဲသားေတြက ငရဲမီးေသးေသးကေလး ဖိုေပးထားလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ ငရဲမီး ေသးေသးကေလးဟာ တျဖည္းျဖည္း ႀကီးႀကီးလာတာ ငရဲခန္းမႀကီး တစ္ခန္းလံုး နီရဲ ထိန္လင္းေနပါသတဲ ့။

ႏွစ္ပရိေစၦဒ အေတာ္ႀကာလာတဲ့ အခါမွာ သူခိုးရဲ ့ ငရဲအုိးေအာက္က မီးေတာက္ႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္း မီးရွိန္ေလ်ာ့ျပီး မီးျငိမ္းသြားပါတယ္။ နာမည္ေက်ာ္ စာေရးဆရာရဲ ့ ငရဲအိုး ေအာက္က မီးေတာက္ႀကီးကေတာ့ ႀကာေလ အရွိန္ေကာင္းလာေလ ျဖစ္ျပီး မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြ ပိုျပီး ႀကီးမားလာပါတယ္။ ႀကာေလပိုျပီး ပူေလာင္လာေလ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူခိုးရဲ ့ ငရဲမီး ျငိမ္းေသသြားတာ ျမင္ရျပီး သူ ့ငရဲမီးက အရွိန္ေကာင္းလာတာ ေတြ ့ရတဲ ့ စာေရးဆရာ နာမည္ေက်ာ္က ..... ငါဟာ ပုိက္ဆံမက္ေမာျပီး င့ါကေလာင္ကုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးခ်င္ရာရာေတြ ေရးခဲ့တဲ ့ အျပစ္ရွိတာေတာ့ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတပါးပစၥည္းကို မတရားလုယက္ ခိုးယူေနတဲ့ သူခုိးနဲ ့ ႏွဳိင္းစာလ်ွင္ ငါ့ အျပစ္က ဘာမွ မႀကီးလွပါဘူး။ ဒီလုိ ငါ့မွာ အျပစ္ႀကီးႀကီး မရွိဘဲႏွင့္ သူခိုးထက္ပုိျပီး အျပစ္ဒါဏ္ခံရတာေတာ့ မမ်ွတပါဘူး၊.... လုိ ့ေတြးမိျပီး ....ဘုရားသခင္ မတရားဘူး....လို ့ ေအာ္ဟစ္ပါေတာ့တယ္။

..........................................

အဲဒီအခါ ငရဲသူမတစ္ေယာက္ ျဗဳန္းကနဲ ေပၚလာျပီး နာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာကို ႀကိမ္းေမာင္းေတာ့တာပါပဲ။ဟဲ ့။။ လူယုတ္မာ ... ။ နင္ ဘုရားသခင္ကို ဘာေႀကာင့္အျပစ္ဆိုေနရတာလဲ ။ နင့္က နင့္ကိုယ္ကို သူခိုးနဲ ့ ႏွဳိင္းေနရသလား ။ သူခိုးရဲ ့အျပစ္ဟာ နင္က်ဴးလြန္တဲ ့အျပစ္နဲ ့ ႏွဳိင္းစာလ်ွင္ ဘာမွ မေျပာပေလာက္ဘူး။ သူခိုးဟာ လူ ့ဘဝတေလ်ာက္လံုး တရားလက္လြတ္ ဥပေဒမဲ ့ ဆိုးေပခိုးတုိက္လာတဲ ့ အျပစ္ကေလးပဲ ရွိတယ္။နင့္အျပစ္ေတြကုိ ႀကည့္စမ္း။ နင္ေရးသားခဲ့တဲ ့ စာေပအဆိပ္ေတြဟာ လူေတြရဲ ့ စိတ္ဓာတ္ စာရိတၱကို ခ်ိနဲ ့ သတၱိေႀကာင္ေစရံုသာမက ၊ ပတ္ဝန္းက်င္ လူ ့ေလာကႀကီး တစ္ခုလံုးကို ႏွစ္ပရိေစၦဒ ႀကာေလေလ၊ အဆိပ္အေတာက္ေတြ ပ်ံ ့ႏွံ ့ လာေလေလ ျဖစ္ေနတာပဲ။

.................................. ......

ဟုိမွာႀကည့္စမ္း။နင့္အေရးအသားေႀကာင့္ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ျဖစ္ေနတဲ ့ ဒုစရိုက္ရာဇဝတ္မွဳေတြ ၊ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲ ျဖစ္ေနႀကတဲ့သူေတြ၊ မိဘစကားနားမေထာင္ဘဲ မိဘကို အရွက္ကြဲ အက်ဳိးနည္းေအာင္ မိဘ စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ ဆုိးေပပ်က္ဆီးေနတဲ့ ကေလးေတြ ၊ အဲဒီကေလးေတြရဲ ့ ဆင္ျခင္တံုတရားေတြ ၊ အက်င့္စာရိတၱေတြကို ပ်က္ဆီးေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ ဘယ္သူလဲ ၊ နင္လုပ္ခဲ့တာ နင္ေရးခဲ့တာ ၊ ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ထံုးစံေတြကို သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္ျပီး လူ ့အသိုက္အျမံဳကေလးေတြကို တစစီ ကြဲျပဲသြားေအာင္ တရားဥပေဒနဲ ့ အိမ္ေထာင္မွဳ စည္းကမ္းေတြ ဗရုတ္သုတ္ခ ျဖစ္သြားေအာင္ ေရးခဲ့တာ ဘယ္သူလဲ ၊ နင္ ေရးခဲ့တာ။

...................................

ႀကည့္စမ္း။နင္ေရးတဲ့ စာေတြ ဖတ္ျပီး တစ္တိုင္းျပည္လံုး လမ္းလြဲလိုက္မိတယ္၊ ခိုးမွဳ ဝွက္မွဳ ရာဇဝတ္မွဳေတြ ၊ ေသာင္းက်န္းပုန္ကန္မွဳေတြ ျဖစ္ေနရတာေတြဟာ တိုင္းျပည္ပ်က္လု မတတ္ပဲ ။အဲဒါ နင္လုပ္ခဲ့တာေတြ ၊ အဲဒီလူေတြ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ ရျပီး က်ဆင္းခဲ့ရတဲ့ ေခ်ြးေတြ ေသြးေတြ ၊ မ်က္ရည္ေပါက္ေတြအတြက္ နင့္ကို အျပစ္တင္ရမွာပဲ။

.................................

လူယုတ္မာ။ နင္ေရးခဲ့တဲ ့စာေတြေႀကာင့္ လူသားေတြ ဘယ္ေလာက္ ပ်က္စီးဒုကၡေရာက္ခဲ့ ၊ ခံစားခဲ့ရတာကို နင္ျမင္ျပီလား၊ နင္ ဘုရားသခင္ကုိ မထီမဲ ့ျမင္ ျပဳဝံ့ေသးသလား ။ ကဲ .. ။ အဲဒီအျပစ္ေတြ ေက်ေအာင္ နင္ဆက္ျပီး ငရဲခံေပအံုးေတာ့ ဆိုျပီး ငရဲသူမကေလးဟာ ငရဲအုိးႀကီးရဲ ့ အဖံုးကို ဂ်ိမ္းကနဲ ပိတ္ခ်လုိက္ပါသတဲ့ ။



(source: Copy from Phoenix)